*Waszą, nie "Wszą"

mhh, Oromis nie wydawał mi się ważną postacią. Choć nie powiem, jego strata była szokiem, ale nie bardziej niż inne rzeczy. Przeczytałaś już może cały cykl? Ciężko mówić o bohaterach patrząc z perspektywy połowy historii. Kiedy dojdziesz do końca, całkiem inaczej wydaje się to co było wcześniej, i co wcześniej myślałaś ;)

Już przeczytałam:) I nadal uważam, że Oromis był bardzo ważną postacią. Eragon spotykał na swej drodze wiele osób i od każdej czegoś się uczył:

Garrow wpoił mu umiejętność rozsądnego myślenia i szacunek dla pracy.
Brom wtajemniczył go w podstawy magii, czytania, pisania.
Ajihad, a następnie Nasuada byli dla niego wzorami poświęconego sprawie, świetnego dowódcy.
Dzięki Angeli i Solembumowi nauczył się nie sądzić po pozorach.
Orik otworzył go na potęgę religii, zapoznał go z bogatą tradycją krasnoludów.
Nar Garvzogh pokazał mu, że nawet najbardziej brutalna i dzika rasa ma piękną i tajemniczą kulturę.
Wreszcie Arya, jego wielki autorytet, jego wielka miłość. Wprowadziła go w świat elfów, uczyła wrażliwości na cudze potrzeby, odpowiedzialności, dobrego wychowania.

Ale żadna z tych osób nie miała na Eragona takiego wpływu jak Oromis. Chłopak tak długo pozostawał w przeświadczeniu o swej wyjątkowości oraz olbrzymiej mocy, że spotkanie z innym, potężniejszym i o wiele mądrzejszym jeźdźcem było dla niego szokiem. Musiał kompletnie przewartościować swój światopogląd, pokonać własną dumę i uznać, że ktoś inny może mieć rację. Z drugiej strony świadomość, że nie jest sam, że ktoś inny pomoże mu przezwyciężyć Galbatorixa, okazała się być dla niego zbawienna.

Myślę, że gdyby nie Oromis (no i Glaedr), Eragon nie miałby żadnych szans w starciu z królem.

Też mi zaczęły lecieć łzy :( To była pierwsza książka na której się popłakałam. Ale chyba bardziej szkoda mi się zrobiło Glaedra. Polubiłam tego smoka! Ach, a gdyby reżyser tak nie spartolił tej adaptacji to może zobaczyłoby się to wszystko w kinie?

Mi oczywiście szkoda było Glaedra, ale nigdy nie lubiłam go tak jak Oromisa. Powód był prosty - Glaedr właściwie tylko szkolił Saphirę, później też Eragona. Wpajał im umiejętności.
Natomiast Oromis dokładał starań, aby Eragon stał się innym człowiekiem, zmienił swój punkt widzenia. Nauka walki, magii, historii - to wszystko albo znajdowało się na drugim planie, albo stanowiło tylko środek dla głębszego celu.

Pozdrawiam serdecznie:)